آدرس آی پی من چیست؟ حتما شما هم واژه IP یا آی پی به گوشتان آشناست. تقریبا امکان ندارد فردی تحصیل کرده باشید، با اینترنت سر و کار داشته باشید، اما حتی یکبار هم این واژه به گوش مبارکتان نخورده باشد. اما شاید ندانید که IP واقعا چیست و چه طور کار می کند. در این مطلب از وبسایت دوناوب قصد داریم تا یکبار برای همیشه، همه آن چیزی که نیاز دارید تا درباره IP بدانید، به شما آموزش دهیم. پیشنهاد می کنم از طریق جعبه خبرنامه در پائین مطلب، در خبرنامه دوناوب عضو شوید تا در اولین فرصت، در جریان جدیدترین مطالب و مقاله های دوناوب قرار بگیرید.
فهرست عناوین:
IP چیست؟
شاید این مهمترین سوال باشد: IP چیست ؟ واژه IP مخفف عبارت Internet Protocol یه معنی پروتکل اینترنت است. منظور از پروتکل، یک سری قوانین و قواعد مربوط به مسیریابی و آدرس دهی برای داده ها و اطلاعات در دنیای وب است که توسط آنها، این اطلاعات و داده های در درون شبکه جابجا می شوند تا به مسیر صحیح برسند. به عبارتی، هر مقصد یا مکانی در این دنیای وسیع اطلاعات، نیازمند یک آدرس منحصر به فرد و دقیق است، تا اطلاعات به درستی به محل مورد نظر دسترسی داشته باشند.
داده ها در دنیای اینترنت به صورت بسته ها یا pack هایی تقسیم و جابجا می شوند. اطلاعات IP به هر یک از این بسته ها پیوست شده و این اطلاعات به روتر ها کمک می کنند تا بسته ها را به مکان درست و مناسب ارسال کنند. در نتیجه، به هر دستگاه یا دامنه ای که به اینترنت متصل می شود، یک IP کاملا منحصر به فرد اختصاص داده می شود. با جابجایی بسته ها، اطلاعات هم جابجا می شوند.
زمانی که بسته به مقصد رسید، متناسب با اینکه توسط چه پروتکلی جابجا شده باشد، به صور کاملا متفاوتی بازگشایی خواهد شد. متداول ترین پروتکل های حمل و نقل TCP و UDP هستند.
آدرس آی پی یا IP address، رشته ای از اعداد است که به رایانه ها، روترها، سرورها و تقریبا هر چیزی که به اینترنت متصل است، از جمله وبسایت ها اختصاص داده می شود. این کار دقیقا همانند آدرس ها در یک شهر است. هر ساختمان، بنا یا فضایی دارای یک آدرس منحصر به فرد و یک کد پستی است. مکان هر فضا در شهر، توسط یک کد پستی منحصر به فرد شناسایی می شود.
به عبارت دیگر، IP یک آدرس منحصر به فرد است که هر دستگاه (یا جز متصل به اینترنت را) در یک شبکه محلی یا جهانی شناسایی می کند. در واقع، آدرس های IP شناسه ای هستند که اجازه می دهند اطلاعات بین دستگاه های موجود در شبکه ارسال شود. آنها حاوی اطلاعات مکان هستند و دستگاه ها را برای ارتباط، قابل دسترس می کنند.
همانطور که بالاتر گفتیم، IP رشته ای از اعداد است. این رشته توسط نقطه یا Dot از هم جدا می شوند. این آدرس به صورت یک رشته عددی 4 قسمتی بیان می شود. برای مثال 192.153.1.39. هر شماره در هر بخش (از چهار بخش) می تواند عددی بین 0 تا 255 باشد. بنابراین طیف و دامنه آدرس IP می تواند بین 0.0.0.0 تا 255.255.255.255 باشد.
آدرس های IP رندوم و تصادفی نیست. این اعداد به صورت کاملا فرمول یافته توسط اداره اختصاص داده های اعداد اینترنتی (IANA=Internet Assigned Numbers Authority)، زیرمجموعه ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers) تخصیص داده می شوند.
ICANN یک سازمان غیرانتفاعی است که در سال 1998 در ایالات متحده آمریکا تاسیس شد تا به حفظ امنیت اینترنت کمک کند و امکان استفاده از آن را برای همه فراهم کند. هر بار که فردی یک دامنه وبسایت را در اینترنت ثبت می کند، در واقع هزینه ناچیزی به این موسسه پرداخت می شود.
DNS Resolver ها، وظیفه تبدیل IP به نام دامنه و بالعکس را برعهده دارند. یعنی آدرس دامنه درخواستی شما را دریافت، و آن را به IP تبدیل می کنند. سپس درخواست شما را به DNS مربوطه منتقل می کنند. DNS مربوطه آدرس IP سرور وبسایتی که سایت مورد نظر بر روی آن قرار دارد را برای مرورگر ارسال می کند. مرورگر با سرور مربوطه ارتباط برقرار کرده و صفحه یا فایل مورد نظر را درخواست می کند. فایل توسط سرور به مرورگر داده شده و مرورگر نیز آن را اجرا خواهد کرد.
هر بسته IP شامل دو آدرس IP فرستنده و گیرنده است. یعنی IP شما و IP دامنه مورد نظر. همچون آدرس فرستنده و گیرنده در مرسولات پستی.
IPv4 و IPv6
IPv4 و IPv6 نسخه های مختلف پروتکل اینترنت هستند. نسخه IPv4 در سال 1983 معرفی شد. همه دستگاه ها و سیستم های شبکه دارای آدرس IPv4 هستند. این آدرس یک رشته از اعداد در همان 4 گروه ذکر شده در بالاست. یعنی هر بخش از 4 بخش، توسط یک نقطه از هم جدا می شوند. یه این روش “علامت گذاری اعشاری نقطه ای” یا “dotted-decimal notation” گفته می شود.
85.108.104.86
این قالب IP، یک قالب 32 بیتی است. به این معنی که اجازه می دهد 2 به نمای 32 ( 4.3 بیلیون) آدرس آی پی متفاوت و منحصر به فرد وجود داشته باشد. با توجه به اینکه تعداد IP های قابل تعریف توسط این نسخه از آی پی ها محدود و رو به اتمام بود، نسخه IPv6 معرفی شد. در این نسخه، یک قالب پیچیده تر نسبت به IPv4 وجود دارد. علاوه بر اعداد از حروف هم استفاده می شود و به جای نقطه، برای جدا کردن بخش ها از دو نقطه (:) استفاده می شود. این قالب، 128 بیتی بوده و می تواند 2 به نمای 128 (عدد بزرگی با 39 رقم!) آدرس تولید کند.
FE80:CD00:0000:0CFE:1237:0000:245E:723C
IPv6 موجب بهبود امنیت و حفظ حریم خصوصی نسبت به IPv4 شده است. با این حال هنوز هم از IPv4 استفاده می شود. این نسخه ها می توانند به موازات هم استفاده شوند. انتقال از IPv4 به IPv6 هنوز در حال انجام است و انجام آن سال ها به طول می انجامد. همه شبکه ها از IPv6 پشتیبانی نمی کنند و اکثر دستگاه ها هنوز از IPv4 استفاده می کنند. برخی از ارائه دهندگان بزرگ شبکه اینترنت و ISP ها، ضمن حفظ IPv4، در حال جایگزینی آن با IPv6 هستند. هنوز تاریخ رسمی برای پایان کار IPv4 معرفی نشده است.
حتما این سوال در ذهن شما وجود دارد که :پس IPv5 چطور شد؟.این نسخه یک پروتکل آزمایشی بود که هرگز اجرا نشد. از همان قالب 32 بیتی نسخه 4 استفاده می کرد. بنابراین برای حل مشکل تعداد بالای IP های مورد نیاز کافی نبود و پس از نسخه 4، این نسخه 6 بود که برنده بازی شد.
IP Packet چیست؟
بسته های آی پی (IP Packet)، با افزودن یک هدر IP (IP Headers) به هر بسته داده قبل از ارسال در مسیر مورد نظرشان ایجاد می شوند. هدر آی پی فقط یک سری بیت (صفر و یک) است و اطلاعات مخفی از جمله ارسال و دریافت آدرس IP را در مورد بسته ثبت می کند. همچنین هدرهای آی پی موارد زیر را گزارش می دهند:
- طول هدر (Header length)
- طول بسته (Packet length)
- Tome To Live(TTL) یا تعداد hopهای شبکه که یک بسته قبل از انقضا ایجاد می کند. TTL مقدار زمان یا تعداد Hop هایی که یک بسته در داخل شبکه پیش از دور انداخته شدن توسط روتر وجود خواهد داشت، اشاره می کند.
- کدام پروتکل استفاده شده است (TCP,UDP,…)
TCP/IP چیست؟
TCP مخفف عبارت Transmission Control Protocol یه معنای پروتکل کنترل انتقال، یک پروتکل حمل و نقل اطلاعات است. یه این معنی که نحوه ارسال و دریافت داده ها را مشخص می کند. در بخش داده های هر بسته که از TCP استفاده می شود، یک هدر TCP موجود است.
هدف از طراحی TCP، قابلیت اطمینان بالای آن بود، نه سرعت. به همین دلیل سرعت پائین تری نسبت به UDP دارد، اما از آنجا که TCP این اطمینان را می دهد که همه بسته ها به همان ترتیب ارسال، دریافت می شوند، قابلیت اطمینان بالاتری دارد. TCP و IP در ابتدا برای استفاده با هم طراحی شده اند و اغلب از آنها به عنوان TCP یاد می شود. اطلاعات بیشتر.
UDP/IP چیست؟
پروتکل UDP مخفف User Datagram Protocol به معنی پروتکل داده نگار کاربر، یکی دیگر از پروتکل های حمل و نقل است که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. سریعتر از TCP است ، اما از قابلیت اطمینان کمتری نیز برخوردار است. UDP اطمینان نمی دهد که همه بسته ها به صورت مرتب تحویل داده شده اند و قبل از شروع یا دریافت انتقال ارتباط برقرار نمی کند. اطلاعات بیشتر.
IP ها چطور کار می کنند؟
IP ها همچون هر نوع سیستم ارتباطی دیگری، مطابق پروتکل مشخصی کار می کنند. همه دستگاه ها با استفاده از این پروتکل اطلاعات دیگر دستگاه های متصل را پیدا، ارسال و تبادل می کنند. اگر پروتکل را مانند یک زبان در نظر بگیریم، با صحبت کردن به همان زبان، هر رایانه ای در هر مکانی می تواند با رایانه دیگر که او هم به همان زبان آشناست، صحبت کند.
استفاده از آدرس های IP معمولاً در پشت صحنه اتفاق می افتد. جایی که شما چیزی از آن فرآیند را نخواهید دید. روند کار به این صورت است:
- ابتدا دستگاه شما توسط یک مودم به اینترنت متصل می شود. این مودم به یک ISP متصل است (ISP یا Internet service provider به معنی تامین کننده سرویس اینترنت)، شما را به این شبکه عظیم متصل می کند. در واقع اتصال شما به اینترنت، یک اتصال غیرمستقیم است. چراکه پیش از اتصال به اینترنت، یه شبکه تحت مدیریت ISP متصل می شوید. شرکت هایی مثل آسیاتک، پارس آنلاین و شاتل، ISP هستند.
- IP شما (آی پی مودم شما) توسط ISP به شما اختصاص داده می شود.
- فعالیت اینترنتی شما از طریق ISP انجام می شود و آنها با استفاده از آدرس IP شما جریان اطلاعات اینترنتی را به سمت شما هدایت می کنند. از آنجا که ISP به شما امکان دسترسی به اینترنت را می دهد، وظیفه او این است که آدرس IP را به دستگاه شما اختصاص دهد.
- با این حال، آدرس IP شما می تواند تغییر کند. به عنوان مثال، روشن یا خاموش کردن مودم یا روتر می تواند آدرس IP را تغییر دهد. یا می توانید با ISP خود تماس بگیرید، و آنها می توانند آن را برای شما تغییر دهند.
- فرض کنید بیرون منزل هستید، و با گوشی موبایل در حال مرور وب هستید. در این حالت، ISP شما دیگر همان ISP وای فای منزل شما نیست. پس با تغییر ISP یا مودم، IP شما نیز تغییر می کند.
با توجه به توضیحات بالا، انواع متفاوتی از آدرس IP وجود دارد که در ادامه به توصیف آن ها خواهیم پرداخت.
انواع آدرس IP
دسته بندی های مختلفی از آدرس های IP وجود دارد و در هر گروه نیز انواع مختلفی ازآن وجود دارد.
در مجموع دو نوع آدرس IP وجود دارد. آدرس IP خصوصی (Private IP address) و آدرس IP عمومی (Public IP address). واژه های خصوصی و عمومی اشاره به مکان شبکه دارد، یعنی یک آدرس IP خصوصی تنها در داخیا یک شبکه محلی در دسترس است، اما آدرس IP عمومی در خارج از شبکه اختصاصی و در یک شبکه عمومی و سراسری در دسترس قرار دارد.
آدرس IP خصوصی
هر دستگاهی که به شبکه اینترنت شما متصل می شود دارای یک آدرس IP خصوصی است. این شامل رایانه ها، تلفن های هوشمند و تبلت ها و همچنین هر دستگاه دارای بلوتوث مانند بلندگوها، چاپگرها یا تلویزیون های هوشمند است.
یک آدرس IP خصوصی که به آن محلی (Local) یا داخلی (Internal) نیز گفته می شود، به طور مستقل به تمام دستگاه های داخل یک شبکه اختصاص داشته و در بیرون از آن در دسترس نیست. این مجموعه اعداد در داخل هر شبکه یکسان است و به ترتیب اتصال آنها به روتر/مودم برای هر دستگاه اعمال می شود.
چیزی که گاهی گیج کننده می شود این است که یک روتر، اگرچه دارای یک آدرس IP عمومی منحصر به فرد است، اما یک آدرس خصوصی نیز خواهد داشت. آدرس خصوصی روتر برای هر روتر از آن برند در سراسر جهان یکسان خواهد بود. به عنوان مثال، روترهای Linksys از 192.168.1.1 استفاده می كنند، روترهای D-Link و NETGEAR روی 192.168.0.1 و بقیه برندها هم به همین ترتیب دارای یک IP اختصاصی هستند که بر روی آن تنظیم شده اند.
با رشد روزافزون اینترنت، احتمالاً تعداد آدرسهای IP خصوصی شما در خانه در حال افزایش است. روتر شما به یک روش برای شناسایی این موارد به طور جداگانه نیاز دارد و بسیاری از موارد به راهی برای شناخت یکدیگر نیاز دارند. بنابراین، روتر شما آدرس های IP خصوصی ایجاد می کند که شناسه های منحصر به فرد برای هر دستگاه است که آنها را در شبکه متمایز می کند.
آدرس IP عمومی
آدرس های IP عمومی، آدرس های اولیه یا اصلی (primary) هستند که با کل شبکه شما مرتبط است.
گاهی به آدرس های IP عمومی، آدرس های IP خارجی یا بیرونی (External) نیز گفته می شود. این آدرسی است که به یک روتر یا شبکه اختصاص داده شده است و برای ارتباطات خارجی از شبکه خود (شبکه محلی) استفاده می شود.
وقتی از ابزاری مانند whats my ip ( آی پی من چیست؟ و آدرس آی پی من چیست؟)، آدرس IP که نشان داده می شود، همان آدرس IP عمومی است. آدرس های عمومی فقط توسط یک روتر یا شبکه به صورت همزمان استفاده می شود. اگر این آدرس دینامیک یا پویا باشد، ممکن است روتر دیگری هم از آن استفاده کند. اما در هر لحظه ای IP در اختیار یک روتر است. در حالی که هر دستگاه متصل آدرس IP خاص خود را دارد، اما در آدرس IP اصلی شبکه شما نیز موجود است. آدرس IP عمومی شما توسط ISP شما در اختیار روتر قرار می گیرد.
به طور معمول ، ISP ها مجموعه بزرگی از آدرس های IP دارند که آنها را برای مشتریان خود توزیع می کنند. آدرس IP عمومی شما آدرسی است که همه دستگاه های خارج از شبکه اینترنت شما برای شناسایی شبکه شما استفاده می کنند.
IP های عمومی خود به دو نوع دینامیک یا پویا و استاتیک تقسیم می شوند.
آدرس IP دینامیک
آدرسهای IP پویا (Dynamic) آدرسهایی هستند که توسط پروتکل پیکربندی (Dynamic Host Configuration Protocol) DHCP اختصاص داده شده اند. این آدرس ها به صورت اجاره ای بوده و هر از گاهی تغییر می کنند. روترهای خانگی منظم و شبکه های کوچک معمولاً دارای آدرس IP پویا هستند. به زبان ساده، این پیش فرض رایج است که توسط ارائه دهندگان خدمات اینترنت ارائه می شود.
آدرس های IP پویا به طور خودکار و به طور منظم تغییر می کنند. شرکت های ارائه دهنده خدمات اینترنتی مجموعه بزرگی از آدرس های IP را خریداری می کنند و آنها را به طور خودکار به مشتریان خود اختصاص می دهند. دلیل اصلی این روش ایجاد صرفه جویی در هزینه برای ISP است. مزایای امنیتی این کار این است که تغییر آدرس IP باعث می شود هکرها نتوانند به رابط شبکه شما دسترسی پیدا کنند.
آدرس IP استاتیک
آدرس های ثابت، در نقطه مقابل آدرس های پویا قرار دارند. آدرس IP ثابت (Static)، به آدرس هایی گفته می شود که پس از اختصاص آنها تغییر نمی کنند. آنها تا زمانی که دستگاه موجود در شبکه مشغول کار باشد، ثابت خواهند ماند. این نوع آدرس IP توسط ISP اختصاص داده می شود و می تواند هزینه بیشتری نسبت به آدرس دینامیک معمولی داشته باشد. این نوع از IPها، به سرورها و سایر سیستم های شبکه بسیار بزرگ اختصاص داده می شوند. همچنین می توان آنها را به دستگاه های خاصی اختصاص داد اما اگر به درستی پیکربندی نشده یا توسط پروتکل های امنیتی پشتیبانی نشود، می تواند خطرات امنیتی داشته باشد.
9 درصد تخفیف ویژه با کد معرف زیر
mwh-683cc
اکثر افراد و مشاغل نیازی به آدرس IP ثابت ندارند، اما داشتن یک آدرس برای مشاغلی که قصد دارند میزبان سرور خود باشند بسیار مهم است. این بدان دلیل است که یک آدرس IP ثابت تضمین می کند که وب سایت ها و آدرس های ایمیل متصل به آن دارای یک آدرس IP ثابت هستند.
برای داشتن یک آدرس ثابت برای رایانه و دستگاه های خود، باید با ارائه دهنده خدمات اینترنت خود تماس بگیرید و از آنها بپرسید چه طور می توانید از آن ها یک IP اختصاصی دریافت کنید. اما به یاد داشته باشید که برای ایمن نگه داشتن آدرس IP استاتیک خود به تجربه کافی و تخصص های مناسب نیاز خواهید داشت.
آدرس های IP خصوصی و عمومی چطور در کنار یکدیگر کار می کنند؟
بیاید فرض کنیم یک خانه و یک دفتر کار داریم که در هر کدام این ها یک مودم یا روتر قرار دارد. هر یک از این روتر ها آدرس IP خصوصی و عمومی مخصوص به خود را خواهد داشت. اگر هم خانه و دفتر دارای مودم یا روتر مارک D-Link باشند، در نتیجه IP خصوصی هردوی این ها یکسان خواهد بود. آنچه که بین این دو روتر متفاوت خواهد بود، آدرس IP عمومی آن هاست.
هر دستگاه توسط چیزی به نام Network Access Translation (NAT) با اینترنت ارتباط برقرار می کند. آنچه NAT انجام می دهد این است که به شبکه کمک می کند تا از آدرس عمومی به آدرسهای مختلف خصوصی داخل شبکه ترجمه کند. به این ترتیب است که هر دستگاه اطلاعات صحیحی را برای فرآیندی که انجام می دهد دریافت می کند. به تصویر زیر توجه کنید. این تصویر نحوه عملکرد آدرس های خصوصی و عمومی را نشان می دهد.
آی پی های وبسایت
بله وبسایت ها هم توسط یک IP در دنیای اینترنت شناسایی می شوند. در کل دو نوع آدرس IP برای وبسایت ها وجود دارد. آدرس آی پی اشتراکی و آدرس آی پی اختصاصی.
آدرس آی پی اشتراکی
همانطور که در بالا ذکر کردیم هر وبسایت دارای یک آدرس IP است. گاهی اوقات این وبسایت ها در هاست های اشتراکی میزبانی می شوند. این وبسایت ها اگر چه دارای دامنه های متفاوتی هستند، اما بر روی یک سرور و هاست میزبانی می شوند. این وبسایت ها همگی دارای یک IP مشترک هستند. البته در صورت درخواست از میزبان، می توانید برای وبسایت خود که بر روی هاست اشتراکی قرار دارد، IP اخصتاصی درخواست کنید که هزینه بیشتری هم باید پرداخت کنید.
آدرس آی پی اختصاصی
اما سایت هایی که به صورت اختصاصی میزبانی می شوند، دارای آی پی منحصر به فرد بوده و آن آی پی فقط به همان دامنه تعلق دارد. برخی از شرکت های میزبانی به مشتریان خود آدرس آی پی اختصاصی ارائه می کنند. این مورد دریافت گواهی SSL را آسانتر می کند و به شما امکان می دهد سرور پروتکل انتقال پرونده (FTP) خود را اجرا کنید.
این مورد موجب سهولت در به اشتراک گذاری انتقال پرونده ها با چندین نفر در یک سازمان می شود و گزینه های اشتراک FTP ناشناس را مجاز می کند.
یک آدرس IP اختصاصی همچنین به شما امکان می دهد به جای نام دامنه، تنها با استفاده از آدرس IP به وبسایت خود دسترسی داشته باشید. (گاهی ممکن است قبل از ثبت دامنه بخواهید وبسایت خود را بازدید و آن را تست کنید)
چطور آدرس IP را پیدا کنیم؟
ساده ترین راه برای بررسی آدرس IP عمومی روتر شما، این است که عبارت “whats my ip” را در گوگل جست و جو کنید. پاسخ سوال شما، در بالاترین بخش گوگل به صورت یک جعبه اطلاعات نمایش داده می شود.
وبسایت های دیگری که در نتایج جست و جو نشان داده می شوند نیز همین اطلاعات را به شما نمایش می دهند. سایت هایی مانند whatismyip.com و iplocation.com با نشان دادن نام ISP و شهر شما، اطلاعات آی پی عمومی شما را نمایش می دهد.
البته این موقعیت های مکانی چندان دقیق نیستند. بلکه فقط نزدیک ترین نقطه که ارائه دهنده اینترنت شما قرار دارد، نمایش داده می شود. البته در صورتی که VPN داشته باشید، IP واقعی شما نمایش داده نمی شود. در تصاویر فوق، از VPN استفاده شده است. به همین دلیل اطلاعات IP اصلی نمایش داده نمی شود.
یافتن IP خصوصی
پیدا کردن IP خصوصی شما بسته به سیستم عامل شما متفاوت است:
در سیستم عامل ویندوز Windows:
- از Command promt استفاده کنید. عبارت cmd را در قسمت جست و جوی ویندوز پیدا کنید.
- در پنجره باز شده، عبارت ipconfig را نوشته و با زدن دکمه enter، ip را دریافت کنید.
در سیستم عامل مک Mac:
- به بخش System Preferences بروید.
- Network را انتخاب کنید تا اطلاعات آن نمایش داده شود.
در سیستم عامل آیفون iPhone:
- وارد تنظیمات شوید.
- Wi-fi را انتخاب کنید و بر روی i در کنار network کلیک کنید تا اطلاعات آن نمایش داده شود. این اطلاعات در زیر تب DHCP قرار دارد.
در سیستم عامل اندروید Android:
- وارد بخش تنظیمات شوید.
- وارد بخش اتصالات connections شوید.
- وارد بخش wi-fi شوید.
- شبکه wi-fi که به آن متصل هستید را انتخاب کنید. بر روی علامت چرخ دنده مقابل آن کلیک کنید.
- Ip address شما نمایش داده می شود.
اگر قصد دارید تا آدرس های IP سایر دستگاه هایی که به شبکه شما متصل هستند پیدا کنید، وارد تنظیمات روتر یا مودم خود شوید. نحوه دسترسی به برند دستگاه بستگی دارد. به طور کلی باید بتوانید آدرس IP دروازه مودم را از پشت آن پیدا کرده (پشت مودم چاپ شده است) و آن را در مرورگر وارد کرده و یا ورود اطلاعات (نام کاربری و رمز) وارد تنظیمات آن شوید.
تهدیدات امنیتی آدرس IP
هکرهای اینترنتی می توانند از تکنیک های مختلف برای به دست آوردن آدرس IP شما استفاده کنند. دو مورد از رایج ترین آنها مهندسی اجتماعی (social engineering) و ردیابی آنلاین (online stalking) است.
هکرها می توانند با استفاده از مهندسی اجتماعی شما را فریب دهند تا آدرس IP خود را فاش کنید. به عنوان مثال، آنها می توانند شما را از طریق Skype یا یک برنامه پیامرسان مشابه، که از آدرس IP برای برقراری ارتباط استفاده می کند، پیدا کنند. اگر با غریبه ها با استفاده از این برنامه ها گپ می زنید، لازم به ذکر است که آنها می توانند آدرس IP شما را ببینند. مهاجمان می توانند از یک ابزار Skype Resolver استفاده کنند، که می توانند آدرس IP شما را از نام کاربری شما پیدا کنند.
ردیابی آنلاین
هکرها می توانند با پیگیری فعالیت آنلاین شما ، آدرس IP شما را ردیابی کنند. هر نوع فعالیت آنلاین می تواند آدرس IP شما را از بازی های ویدیویی گرفته تا اظهارنظر در وب سایت ها و انجمن ها نشان دهد.
هنگامی که آدرس IP شما را دریافت کردند، می توانند به یک وب سایت ردیابی آدرس IP مانند whatismyipaddress.com مراجعه کنند، آن را تایپ کنند و سپس مکان شما را حدس بزنند.
برای اینکه مطمئن شوند این مکان به مکان واقعی شما نزدیک است یا خیر (VPN استفاده می کنید یا نه)، می توانند از اطلاعات دیگری که از سایر منابع متن باز درباره شما دارند، استفاده کنند. برای مثال از فیس بوک یا اینستاگرام شما می توانند متوجه محل زندگی شما شوند.
اگر یک ردیاب فیس بوک از حمله فیشینگ علیه افرادی که نام شما را برای نصب بدافزار جاسوسی استفاده می کند استفاده کند، آدرس IP مرتبط با سیستم شما احتمالاً هویت شما را برای ردیاب تأیید می کند.
اگر هکرهای اینترنتی آدرس IP شما را بدانند، می توانند به شما حمله کنند یا حتی خود را به جای شما جل بزنند. مهم است که از این خطرات آگاه باشید و چگونگی جلوگیری از هر نوع نفوذی را یاد بگیرید.
خطرات عبارت اند از:
دانلود محتوای غیرقانونی توسط IP شما
معروف است که هکرها از آدرس های IP هک شده برای بارگیری محتوای غیرقانونی و هر چیز دیگری که نمی خواهند در آنها ردیابی شود، استفاده می کنند.
به عنوان مثال، با استفاده از هویت آدرس IP شما، مجرمان می توانند فیلم ها، موسیقی و فیلم های دارای کپی رایت را بارگیری کنند – این شرایط استفاده از ISP شما را نقض می کند – و بسیار جدی تر، محتوای مربوط به تروریسم یا پورنوگرافی (پورنوگرافی کودکان) را نیز آپلود یا دانلود می کنند.
محل شما را ردیابی کنند
اگر هکرها آدرس IP شما را بدانند، می توانند از فناوری موقعیت مکانی برای شناسایی منطقه، شهر و استان و کشور شما استفاده کنند. فقط لازم است کمی در شبکه های مجازی جست و جو کنند. شما تمام اطلاعات لازم را در اختیار آن ها خواهید گذاشت. سرقت های بسیاری به همین طریق در ایالات متحده آمریکا انجام شده است.
حمله مستقیم به شبکه شما
هکرها می توانند مستقیماً شبکه شما را هدف قرار داده و حملات مختلفی را انجام دهند. یکی از مشهورترین نوع حملات، حمله DDoS (distributed denial-of-service) است.
این نوع حمله سایبری زمانی اتفاق می افتد که هکرها از دستگاه های آلوده قبلی برای ایجاد حجم بالایی از درخواست ها در سرور شما استفاده می کنند. به یک باره حجم وسیعی از درخواست ها به سمت سرور شما سرازیر شده و بعد مدت کمی سرور شما از کار می افتد (Down) می شود. حجم بسیار بالای ترافیک، بیش از توان سرور شما بوده و لذا سرور از کار می افتد. معمولا این نوع حملات بر علیه وبسایت هه، کسب و کارهای فروش آنلاین و خدمات بازی های ویدئویی انجام می شود.
اگر چه خیلی کمتر ممکن است این حملات بر علیه یک فرد رخ دهد، اما گیمرهای آنلاین همچنان در معرض این نوع حملات قرار دارند. زیرا این گیمرها در زمان Stream کردن، IP خود را فاش می کنند.
هک کردن دستگاه شما
اینترنت از پورت ها و همچنین آدرس IP شما برای اتصال استفاده می کند. برای هر آدرس IP هزاران پورت وجود دارد و هكری كه IP شما را می داند می تواند با استفاده از این پورت ها می تواند به دستگاه شما متصل شود. می توانند به دستگاه تلفن شما نفوذ کرده و اطلاعات شما را سرقت کنند. گاهی بدافزاری روی سیستم شما نصب کرده و در طول زمان علاوه بر سرقت اطلاعات، بسیار فعالیت های مخرب دیگر را انجام می دهند.
چطور آدرس آی پی را مخفی و از آن مراقبت کنیم؟
پنهان کردن آدرس IP شما راهی برای محافظت از اطلاعات شخصی و هویت آنلاین شماست. دو روش اصلی برای پنهان کردن آدرس IP شما:
- استفاده از پروکسی ( proxy server)
- استفاده از VPN (virtual private network)
سرور پروکسی یک سرور واسطه است که ترافیک شما از طریق آن هدایت می شود:
- سرورهای اینترنتی که بازدید می کنید فقط آدرس IP آن سرور پروکسی را می بینند و آدرس IP شما را نمی بینند.
- وقتی آن سرورها اطلاعات را برای شما ارسال می کنند، به پروکسی سرور می رود و سپس آن را به سمت شما هدایت می کند.
یک عیب سرورهای پروکسی این است که برخی از سرویس ها می توانند از شما جاسوسی کنند. بسته به اینکه از کدام یک استفاده می کنید، آنها همچنین می توانند تبلیغات را در مرورگر شما نمایش دهند.
VPN راه حل بهتری ارائه می دهد:
- هنگامی که رایانه، یا تلفن هوشمند خود را به VPN متصل می کنید، دستگاه به گونه ای عمل می کند که گویی در همان شبکه محلی VPN قرار دارد.
- تمام ترافیک شبکه شما از طریق اتصال ایمن به VPN ارسال می شود.
- از آنجا که کامپیوتر شما دستگاهی در شبکه VPN رفتار می کند، می توانید به راحتی به منابع شبکه محلی دسترسی پیدا کنید حتی در کشور دیگری. یعنی می توانید از وبسایت هایی بازدید کنید که در کشور شما فیلتر شده است.
راه هایی برای محافظت از حریم خصوصی
تنظیمات حریم خصوصی را بر روی نرم افزارهای خود تغییر دهید
برنامه های نصب شده بر روی دستگاه شما منبع اصلی هک آدرس IP هستند. پیام رسان های فوری و سایر برنامه های مرتبط می توانند به عنوان ابزاری توسط هکرهای اینترنتی استفاده شوند. تغییر تنظیمات حریم خصوصی یافتن آدرس IP شما را دشوار می کند زیرا افرادی که شما را نمی شناسند، نمی توانند با شما ارتباط برقرار کنند.
رمز عبور قوی و منحصر به فرد استفاده کنید
رمز ورود دستگاه شما تنها سدی است که می تواند دسترسی افراد به دستگاه شما را محدود کند. برخی از افراد ترجیح می دهند به رمزهای عبور پیش فرض دستگاه های خود پایبند بمانند، که این امر آنها را در معرض حمله قرار می دهد. مانند همه حساب های شما، دستگاه شما نیز باید یک رمز عبور منحصر به فرد و قوی داشته باشد که رمزگشایی آن آسان نباشد. یک رمز ورود قوی شامل ترکیبی از حروف بزرگ و کوچک، اعداد و کاراکترها است. این امر به محافظت از دستگاه شما در برابر هک آدرس IP کمک می کند.
نسبت به ایمیل های فیشینگ و محتوای مخرب هوشیار باشید
بخش بالایی از بدافزارها و نرم افزارهای ردیابی دستگاه از طریق ایمیل های فیشینگ نصب می شود. وقتی با هر سایتی ارتباط برقرار می کنید، این امکان دسترسی به آدرس IP و موقعیت مکانی شما را برای مالک وبسایت فراهم می کند و آن را در معرض هک شدن قرار می دهد.
هنگام باز کردن ایمیل هایی از ارسال کنندگان ناشناس، هوشیار باشید و از کلیک کردن روی پیوندهایی که می توانند شما را به سایت های غیرمجاز منتقل کنند، خودداری کنید. به محتوای ایمیل ها بسیار توجه کنید، حتی اگر به نظر می رسد از سایت های شناخته شده و قانونی ارسال شده باشند.
از یک برنامه ضد ویروس خوب استفاده و آن را دائما به روز نگه دارید
یک نرم افزار جامع آنتی ویروس نصب کنید و آن را همیشه به روز نگه دارید. نمونه های رایگان و پولی بسیاری وجود دارد. Kaspersky, avira,node-32 و … این ابزارها هم برای ویندوز، هم برای مک و هم برای سیستم عامل های تلفن همراه وجود دارد. این برنامه ها رمزهای عبور و اسناد و اطلاعات شما را در امنیت نگه داری می کنند.
محافظت از آدرس IP شما جنبه اساسی محافظت از هویت آنلاین شماست. امنیت آن از طریق این مراحل راهی برای ایمن ماندن در برابر حملات گسترده هکرهای اینترنتی است.
مک آدرس چیست و چه تفاوتی با IP دارد؟
MAC مخفف عبارت Media Access Control به معنی کنترل دسترسی رسانه است. هر دو واژه MAC و IP برای تعریف منحصر به فرد دستگاه در اینترنت استفاده می شود. IP توسط ISPها یا ارائه دهنده های خدمات اینترنت ارائه می شود، اما MAC توسط سازنده کارت های NIC تعیین می شوند.
تفاوت اصلی بین آدرس Max و آدرس IP این است که مک آدرس برای اطمینان از آدرس فیزیکی رایانه استفاده می شود. مک آدرس دستگاه ها را به صورت منحصر به فرد در یک شبکه شناسایی می کند. در حالی که آدرس IP برای شناسایی منحصر به فرد اتصال شبکه با دستگاهی که در یک شبکه شرکت می کند استفاده می شود. در جدول زیر به تفاوت های بین این دو آدرس اشاره شده است:
| MAC Address | IP Address |
| مک آدرس مخفف Media Access Control Address است. | آدرس IP مخفف عبارت Internet Protocol Address است. |
| آدرس مک 6 بیتی هگزادسیمال است. | آدرس آی پی به دو صورت 4 (IPv4) و 8 بایتی (IPv6) وجود دارد. |
| یک دستگاه با آدرس مک توسط پروتکل ARP بازیابی می شود. | یک دستگاه با آدرس IP توسط پروتکل RARP بازیابی می شود. |
| تولید کننده کارت های NIC مک آدرس را ارائه می کند. | ISP یا ارائه دهنده خدمات اینترنت آدرس IP را ارائه می کند. |
| مک آدرس در لایه لینک اطلاعات عمل می کند. | آدرس IP در لایه شبکه عمل می کند. |
| مک آدرس برای تشخیص راحت دستگاه به کار می رود. | آدرس ای پی برای شناسایی نقطه اتصال دستگاه به اینترنت کاربرد دارد. |
| مگ آدرس تغییر نمی کند. | آدرس IP نسبت به مکان و زمان متغیر است. |
| مک آدرس توسط برنامه شخص ثالث قابل یافتن نیست | آدرس آی پی توسط برنامه شخص ثالث پیدا می شود. |
چطور آدرس IP کاربر را در وردپرس نمایش دهیم؟
در این مطلب به کمک کدنویسی قادر خواهیم بود IP کاربر را در وبسایت وردپرسی خودنمایش دهید. کافیست مراحل زیر را دنبال کنید.
- وارد محیط هاست خود شوید.
- از طریق این مسیر وارد بخش پوسته ها شوید: wp-content/themes
- وارد پوشه پوسته فعال خود شوید.
- فایل php را توسط ویرایشگر متن باز کنید.
- قطعه کد زیر را در انتهای این فایل وارد و سپس فایل را ذخیره کنید.
/** * Dispaly Users Ip*/
function get_the_user_ip() {
if ( ! empty( $_SERVER['HTTP_CLIENT_IP'] ) ) {
//check ip from share internet
$ip = $_SERVER['HTTP_CLIENT_IP'];
} elseif ( ! empty( $_SERVER['HTTP_X_FORWARDED_FOR'] ) ) {
//to check ip is pass from proxy
$ip = $_SERVER['HTTP_X_FORWARDED_FOR'];
} else {
$ip = $_SERVER['REMOTE_ADDR'];
}
return apply_filters( 'wpb_get_ip', $ip );
}
add_shortcode('show_ip', 'get_the_user_ip');
حالا نوبت به استفاده از کد رسیده است. درون یکی از برگه ها، نوشته ها یا ابزارک های سایت خود، کد کوتاه زیر را قرار دهید.
[show_ip]متاسفانه تنها مشکل استفاده از این روش، مشکل cache یا حافظه پنهان است. هنگامی که داده های حافظه پنهان مرورگر کاربر پاک نشود، بازدید کننده همواره همان آدرس IP قبلی خود را خواهد دید. پس قبل از استفاده مجدد از این صفحه، باید کش مرورگر کاربر تخلیه شود.
این آدرس IP هرگز در وردپرس ذخیره نمی شود و تنها به کاربر نشان داده می شود.
بهترین آموزشی که درباره آی پی خوندم
واقعا اطلاعات درستی از ip نداشتم
مطلب اونقدر جذاب بود که من بی حوصله و تنبل رو وادار به خوندن مطلب کنه
همین که صفر تا صد موضوع رو تو پست هاتون پوشش میدین عالیه…
تشکر جناب رضویان
تمام سعی ما همین کامل و جامع بودن آموزش هاست
ممنون از لطف بیکران شما
آقا دمتون گرم
حال کردم
طولانی بود اما جواب سوال هامو گرفتم
خسته نباشید
ممنون از شما
خدا رو شکر که مفید بوده